Pfarrkirche "St. Kastor" in Weiler

Pfarrkirche "St. Kastor" in Weiler

Weiler Vordereifel

In 1330 werd een kerk gewijd aan Castor von Karden voor het eerst vermeld in een document in Weiler. Peter Wtzerath, predikant in Weiler van 1693 tot 1737, financierde de bouw van de barokke kerk, die in 1728 werd ingewijd. Het orgel werd in 1785 geïnstalleerd door de gebroeders Stumm uit Sulzbach en in 1876 uitgebreid door de orgelbouwer Dasbach. In 1906 werden de plannen voor de kerkuitbreiding gepresenteerd door bouwmeester Johann Adam Rüppel uit Bonn. Met behoud van de hallenstructuur en de oude kerktoren uit 1727 werden een neogotische transept en een koor gebouwd. Het Marienaltaar uit de oude kerk werd overgenomen. In 1908 werd een hoogaltaar geïnstalleerd door de kunstschrijnwerkerij Porten Brothers uit Münstermaifeld. Op 20 juni 1909 vond de inwijding van de kerk plaats. In 1908 werd een hoogaltaar geïnstalleerd door de kunstschrijnwerkerij Porten Brothers uit Münstermaifeld. Op 20 juni 1909 werd de kerk ingewijd door hulpbisschop Karl Ernst Schrod uit Trier. De evangelisten Matthew, Mark, Luke en John zijn te zien op de barokke preekstoel. In het middenpad aan de rechterkant zijn de skluptures van St. Jude Thaddäus, St. Antonius, St. Franciscus en St. Aloisius. Links in het middenschip zijn de figuren van St. Theresia van het Kind Jezus en St. Elisabeth van Thüringen. Aan de rechterkant in het transept zijn het Jozefaltaar, de basalt doopvont en een stele met het relikwie van St. Castor.

mehr lesen

Inhoud delen:

In één oogopslag

Openingstijden

  • Van 1. januari tot 31. december
    maandag
    00:00 - 23:59 uur

    dinsdag
    00:00 - 23:59 uur

    woensdag
    00:00 - 23:59 uur

    donderdag
    00:00 - 23:59 uur

    vrijdag
    00:00 - 23:59 uur

    zaterdag
    00:00 - 23:59 uur

    zondag
    00:00 - 23:59 uur

Plaats

Weiler Vordereifel

Contact

Pfarrkirche St. Kastor
Kirchstraße
56729 Weiler
Telefoon: (0049) 2656 240
fax: (0049) 2656 951214

naar de websiteschrijf een e-mail

kaart openen

Bitte akzeptieren Sie den Einsatz aller Cookies, um den Inhalt dieser Seite sehen zu können.

Alle Cookies Freigeben

Plan uw reis

per Google Maps

Dat kan ook interessant zijn voor u

Pfarrkirche St. Valerius in Wanderath, © Foto: Svenja Schulze-Entrup, Quelle: Touristik-Büro Vordereifel

Pfarrkirche St. Valerius, Baar-Wanderath

De verifieerbare bouwgeschiedenis van de parochiekerk in Wanderath begint in de 13e eeuw. De oorspronkelijke kerk is romaans, rond 1500 werd het laatgotische schip, de huidige zijbeuk, gebouwd met de hulp van de graven van Virneburg, die de beschermheren van de kerk waren. Toen de kerk rond 1530 werd vergroot met een zuid- en noordbeuk, werden de zijmuren van de oude kerk doorbroken. In 1655 wordt Wanderath een zelfstandige parochie. Dit zijn onder meer de plaatsen Engeln, Büchel, Freilingen, Nitz, Ober- Mittel- en Niederbaar, Herresbach, Eschbach, Döttingen, Siebenbach en Drees. Virneburg werd aan het begin van de 19e eeuw toegevoegd. Hiervoor wordt Drees toegewezen aan Welcherath. In 1896/1897 werd het huidige, neogotische hoofdschip gebouwd. De twee gotische zijbeuken worden afgebroken. In 1921/1922 werd de kerk weer uitgebreid. De toenmalige achthoekige sacristie werd afgebroken en de huidige gebouwd. Het middenschip werd met 10 m verlengd en de galerij werd gebouwd. De toren werd 6 meter verhoogd. Bovendien kreeg de kerk een doorlopend dakoppervlak. Sindsdien is de uiterlijke blik niet veranderd. Omdat Wanderath tot het midden van de 19e eeuw slechts uit een kerk, een pastorie, een school en een woongebouw bestond, zijn er veel legendes en mythen rond de vraag waarom er überhaupt een kerk in het arme Wanderath werd gebouwd.

Die Grube Bausberg I in Kehrig, © Foto: Svenja Schulze-Entrup, Quelle: Touristik-Büro Vordereifel

Die Schiefergruben "Bausberg" I und II in Kehrig

Pit Bausberg I en II in Kehrig. Tot een paar decennia geleden domineerde leisteenontginning grote delen van onze regio tot aan de Moezel. De bevolking van de plaatselijke kerk Kehrig leefde in grote mate van het werk in de bewoner leisteen mijnen Bausberg I en Bausberg II. Zelfs vandaag de dag bewijzen de vele glanzende leien daken, vooral in de dorpen van de oostelijke Eifel, en de op Mayen gebaseerde, nationale school voor dakwerk vakmanschap deze traditie.