Niet alleen de bijna 800 inwoners, maar ook vakantiegangers waarderen de open ligging van Rath. In het zuidwesten ligt het spectaculaire rots-, bos- en waterlandschap van de Rur-Eifel, de Mausauel. In het oosten opent zich het eindeloze panorama van de Börde met uitzichten tot aan de Baai van Keulen. Deze bevoorrechte locatie is het resultaat van een open plek, zoals blijkt uit de naam Rath. Namen of uitgangen zoals Rath, Rade of Rode vonden hun weg in de taal overal waar bosgebieden werden ontgonnen voor bewoning. Het dorp aan de helling van de Eifel werd waarschijnlijk gesticht rond drie boerderijen in de Frankische periode. Rath werd voor het eerst genoemd in een feodale oorkonde van de heren van Heinsberg en Blankenheim in 1307, maar archeologische vondsten suggereren dat het in de eerste eeuwen na Christus door de Romeinen werd bewoond. Tot de Franse bezetting behoorde Rath tot de heerschappij Drove en in 1804 werd het toegewezen aan het ambt Nideggen. Dit weerhield de inwoners van Rath er niet van om in 1858 "hun" Sint-Antoniuskapel te bouwen. De kerk werd jarenlang het centrum van het dorpsleven en is nog steeds het architectonische herkenningspunt van het dorp met zijn panoramische uitzichten.

Het is een voorrecht voor voetgangers om een plaats op hun gemak te kunnen verkennen en op de beste plekjes te kunnen vertoeven. Een korte wandeling - zoals de tocht door Rath - kan al snel veranderen in een uur lang plezier. De allereerste stop, het uitkijkpunt Kickley, met zijn prachtige uitzicht over de pittoreske Rur vallei, maakt het moeilijk om je los te rukken. Vanaf de top buigt de route in de richting van het dorpscentrum totdat het heiligdom "Zum Horstet" voor een contrasterende betonnen muur in het oog springt. De vaak verse bloemdecoraties bewijzen dat net zoals Maria waakt over het welzijn van de voorbijgangers, de inwoners van Rath op hun beurt waken over de figuur van de Maagd Maria. Het pad volgt een klein stukje de weg door het dorp en draait dan in zuidwestelijke richting naar het wegkruis bij de "Paffenkaul". Dit was vroeger een stopplaats in de regelmatige processie van de "Zeven Voetvallen". Dan is het al snel weer tijd: kijk uit voor het uitzicht! De Börde onder Rath lijkt zich bijna eindeloos uit te strekken. Genietend van dit panorama gaat de lus verder langs een kleine parade van fruitbomen - elke boom een ambassadeur van oude, lokale fruitvariëteiten. Een andere herinnering aan vervlogen tijden is "et Spritzehüüsje", misschien wel het kleinste (niet-openbare) lokale geschiedenismuseum in de omgeving. Kort daarna komt het architectonische herkenningspunt van Rath, de Sint-Antoniuskapel, in zicht. Het verwelkomt bezoekers en is met zijn eenvoudige inrichting een aantrekkelijke plek om na te denken over de indrukken van de panoramische rondleiding door Rath.