In de herfst van 1978 werd de eerste deklaag van de Hambach dagbouwmijn gestort op de aangrenzende landbouwgrond in het noorden, op een greenfield site als het ware. Sindsdien is daar ongeveer 1,1 miljard kubieke meter zand, grind en klei gestort. Slechts een paar weken na het begin van het storten, ook in 1978, begon men met de heraanplant van de bossen. Als gevolg daarvan werden afzonderlijke gebieden met wandelpaden herhaaldelijk opengesteld voor het publiek.

Vandaag de dag presenteert de Sophienhöhe zich als een respectabele berg die 200 meter boven het vlakke Bördelandschap uittorent en dus al van verre zichtbaar is.

Na meer dan drie decennia is het padennetwerk uitgegroeid tot bijna 100 kilometer. De Sophienhöhe is al vele jaren een populaire bestemming voor excursies. De jonge bossen zijn verder gegroeid dan de eerste aanplanting. Talloze dieren en planten hebben de Sophienhöhe gekoloniseerd en zorgvuldig bosbeheer bevordert de ontwikkeling van een bijna natuurlijke flora en fauna.

Sinds juni 2024 graast er een kudde wilde paarden op de Sophienhöhe die een duurzame bijdrage levert aan het vergroten van de biodiversiteit en het behoud van het landschap. Sinds de oprichting is de kudde gegroeid en zijn er al drie keer veulens geboren op de Sophienhöhe.